نوزادان تازه متولد شده هنوز قادر نیستند تا روز و شب را از هم تشخیص دهند. آنها تمام ساعت میخوابند و معده کوچکشان توانایی نگه داشتن مقدار کافی شیر را ندارد تا آنها را برای طولانیمدت راضی نگه دارد، بنابراین نوزادان برای خوردن شیر بیدار میشوند و برایشان روز و شب فرقی نمیکند.
مقدار خواب نوزاد تازه متولد شده چقدر است؟
طبق نظر بنیاد ملی خواب، نوزاد تازه متولد از هر 24 ساعت، 14 الی 12 ساعت در خواب است و بعضی از آنها ممکن است که تا 18 الی 19 ساعت شبانهروز را بخوابند. نوزاد تازه متولد هر چند ساعت برای خوردن شیر بیدار میشود. نوزادی که از شیر مادر تغذیه میکند تعداد دفعات شیر خوردنش بیشتر است، یعنی تقریباً هر 2 الی 3 ساعت. نوزادی که از شیری غیر از شیر مادر تغذیه میکند غالباً کمتر برای خوردن شیر بیدار میشود، حدود هر 3 الی 4 ساعت.
نوزادی که مدت زمان خوابش طولانی میشود بایستی برای خوردن شیر بیدارش کنید. هر 3 تا 4 ساعت نوزادتان را برای خوردن شیر بیدار کنید تا زمانی که افزایش وزن نوزاد روند خوبی را نشان دهد که معمولاً در چند هفته اول اتفاق میافتد. بعد از گذشت این دوره، اگر نوزاد هنگام شب زمان بیشتری در خواب باشد مشکلی ایجاد نمیکند.
ماههای اول زندگی یک نوزاد میتواند سخت ترین دوران برای پدر و مادر باشد چراکه مجبور هستند هنگام شب دفعات متعددی بیدار شوند تا به نوزادشان رسیدگی کنند. هر نوزاد الگوی خواب خاص خودش را دارد. بعضی از آنها نزدیک دو یا سه ماهگی شروع میکنند تا “سراسر طول شب” را بخوابند (5 الی شش ساعت متوالی)، اما بعضی دیگر نه.
نوزاد چگونه باید بخوابد؟
در طول هفتههای اول زندگی نوزاد، بعضی از والدین اتاق مشترک با نوزاد را انتخاب میکنند. در اتاق مشترک تخت نوزاد یا تخت قابل حمل نوزاد به جای آنکه در اتاق جداگانه قرار گیرد در کنار تخت والدین گذاشته میشود. در این حالت والدین راحتتر میتوانند هنگام شب به تغذیه و نگهداری از نوزاد رسیدگی کنند.آکادمی پزشکی اطفال آمریکا (AAP) اتاق مشترک بدون تخت مشترک را برای محل خواب نوزاد توصیه میکنند.
با وجود آنکه اتاق مشترک با والدین برای نوزاد امن و بیخطر است اما داشتن بستر مشترک با نوزاد به هیچ وجه امن نیست. بستر مشترک خطر سندرم مرگ ناگهانی و مرگهای مرتبط با خواب را افزایش میدهد. به هیچ وجه خوابیدن با نوزاد در یک تخت توصیه نمیگردد.
برای ایجاد یک محیط امن برای خواب کوچولوی دلبندتان این توصیهها را رعایت کنید:
- همیشه نوزاد را به پشت بخوابانید و از خواباندن او به روی شکم اجتناب کنید. از زمانی که AAP این توصیه را در سال 1992 معرفی کرده، میزان سندرم مرگ ناگهانی کاهش یافته است. زمانی که نوزادان بهطور مداوم هنگام خواب از جلو به پشت و از پشت به روی سینه میچرخند، مشکلی نیست که در همان حالتی که خودشان برای خوابیدن انتخاب میکنند باقی بمانند.
- نوزاد را روی یک سطح ثابت بخوابانید. توشک تخت نوزاد را بهطور کامل با یک ملافه بپوشانید. مطمئن شوید که تخت نوزاد، گهواره یا حیات بازی حتماً استانداردهای حال حاضر را داشته باشند.
- هیچ چیز اضافی دیگری درون تخت یا گهواره قرار ندهید. از عروسک پشمی، پتو، بالش یا ملافه نامناسب، لحاف، رو کش، پوستین و پدهای ضربهگیر اجتناب کنید.
- از گرم کردن بیشازاندازه اجتناب کنید. طبق حرارت اتاق به کودک لباس بپوشانید. نشانههای گرمایش بیش از اندازه را بررسی کنید برای مثال با دیدن عرق کردن نوزاد یا با لمس کردن او میتوانید به میزان گرمای اتاق پی ببرید.
- نوزاد را از افراد سیگاری دور نگهدارید. دود سیگار اشخاص دیگر میتواند خطر سندرم مرگ ناگهانی را افزایش دهد.
نوزاد را با پستانک بخوابانید. اما در صورتی که نوزاد پستانک را پس میزند، او را مجبور نکنید. در صورتی که پستانک در طول شب از دهان نوزاد بیافتد مجبور نیستید که آن را دوباره در دهانش بگذارید. در صورتی که از سینه خودتان شیر میدهید میتوانید زمانی که شیر خوردن نوزاد تمام شد پستانک را در دهانش بگذارید.
به خوابیدن نوزادتان کمک کنید
نوزادان تازه متولد شده برنامه خواب خودشان را دارند. در طول هفتهها یا ماههای آتی شما و نوازدتان شروع میکنید تا خود را با یک روال معین وفق دهید.
مغز نوزاد ممکن است چند هفته طول بکشد تا روز و شب را از هم تمیز دهد. متأسفانه راهحل خاصی برای سرعت بخشیدن به این فرآیند وجود ندارد، اما ساکت و آرام نگهداشتن محیط هنگام شیر دادن و عوض کردن پوشاک نوزاد میتواند مؤثر باشد. سعی کنید که میزان نور را کم کرده و در برابر میل صحبت و بازی کردن با نوزاد مقاومت کنید. در چنین حالتی شما این پیغام را به نوزاد میفرستید که شب زمان خواب است. در صورت امکان، هنگام شب نوزاد را در تخت خودش قرار دهید تا به او یاد دهید که آنجا محل خواب است.
سعی نکنید که نوزاد را با این امید که شب خواب بهتری داشته باشد، هنگام روز بیدار نگهدارید. نوزادانی که خستگی مفرطی داشته باشند معمولاً نسبت به آنهایی که در طول روز خواب کافی دارند، هنگام خواب شبانه مشکل بیشتری دارند.
در صورتی که نوزاد بهانه گرفته و بیقراری میکند بهتر است که با تکان دادن، بغل کردن یا آواز خواندن به او آرامش دهید. قنداق کردن (پیچیدن نوزاد در یک پتوی نازک و سبک) میتواند به نوزادی که در حال گریه کردن است آرامش دهد. برای ماههای اول زندگی نوزاد، لوس کردن و توجه بیشازحد واقعاً مشکلی ایجاد نمیکند. (در حقیقت) نوزادان تازه متولدی که در طول روز بیشتر بغل میشوند یا نگه داشته میشوند کمتر به قولنج مبتلا شده و بیقرار میشوند.)
چه زمانی باید با دکتر صحبت شود؟
اگرچه والدین انتظار دارند که نوزاد تازه متولدشان در طول روز به مقدار زیادی بخوابد، اما دامنه خواب نوزادان مختلف، متفاوت است. در صورتی که هرگونه سؤالی درباره خواب نوزادتان دارید با پزشک صحبت کنید.